اشک ها کلماتی هستند که به زبان آوردن آنها بسیار سخت است !!

گریه ی هر کس به این معنا نیست که او ضعیف است !

به این معناست که او یــک قــلــب دارد ...

گاهی آنقدر دلم از زندگی سیر می شود

که می خواهم تا سقف آسمان پرواز کنم

و رویش دراز بکشم آرام و آسوده

مثل ماهی قرمز عیدمان که چند روزیست روی آب است

گاه یک حرف

یک زمستان آدم را گرم نگه می دارد
و

گاه یک حرف

یک عمر آدم را سرد می کند

من سرد شده ام نمیدانم شاید هم مرده ام

انالله و انا الیه راجعون

حق الناس همیشه پول نیست

گاهی دل است

تلخ میگذرد…این روزها که قرار است از تو … برای دلم یک انسان معمولی بسازم

سخت میگذرد لحظه هایی که دارم میجنگم با احساسم با دوست داشتنم...

زول میزنم به آینه رو به خودم می ایستم

انگار بعد از دیدنت اونی که بودم نیستم

تاریک بودم تو خودم تصویر تو مهتاب بود

انگار تا قبل از چشات هر چی که دیدم خواب بود

تقدیم به بهترینم...

لبخند زدی و آسمان آبی شد

 شب های قشنگ "اردیبهشت" مهتابی شد

 پروانه پس از تولد زیبایت

 تا آخر عمر،غرق بی تابی شد

((گل نازم لمس بودنت مبارک))

خواهم که بر مویت ، مویت ، مویت
هر دم زنم شانه ، هر دم زنم شانه
ترسم پریشان کند بسی حال هرکسی
چشم نرگست مستانه مستانه ، مستانه مستانه

بیا دست قشنگ مهربانت را عصایی کن که برخیزم

و شور انگیز و شوق آلود بدامان شقایقها بیاویزم

بدزدم تیشه فرهاد عاشق را و بی پروا چنان رعدی بنای سنگی غم را فرو ریزم

بسازم کلبه عشقی میان باغ فرداها

و حافظ وار بر بام فلک طرحی دگر از عشق اندازم و نقش دیگری ریزم

بیا واکن لبانم را به تکرار سرود عشق که من آن مرغ غمگین شباویزم

برای من نوشته  /  گذشته ها گذشته / تمام قصه هام هوس بود  / برای او نوشتم / برای تو هوس بود / ولی برای من نفس بود /  کاشکی خبر نداشتی  /  دیونه نگاتم  /   یه مشت خاک ناچیز  /  افتاده ای به زیر پاتم /  کاشکی صدای قلبت  / نبود صدای قلبم  / کاشکی نگفته بودم  / تا وقت جون دادان باهاتم  / نوشته هرچه بود تموم شد  /  نوشتم عمر من حروم شد  /  نوشته رفته ای زیادم  /  نوشتم شمع رو به بادم / نوشته در دلم هوس مرد / نوشتم دل توی قفس مرد  /کاشکی نبسته بودم / ندگیمو به چشمات / کاشکی نخورده بودم  /  به سادگی فریب حرفات  /  لعنت به من که آسون  / به یک نگات شکستم  /  به این دل شکسته  /  راه گریز رو ساده بستم...

نبسته ام به کس دل، نبســـــته کس به من دل
چو تخــــته پــاره بـــر موج رهـــا رهـــا، رهـــا من
ز مــــن هر آنکــه او دور، چـو دل به سینه نزدیک
به مـــن هر آنکـه نزدیک، ازو جــــــدا، جــــدا من