گاهی پیش میاد مدتها آدم سرش شلوغه, درگیر مشغله هاشه بعد فکر میکنه که چه خوب که اینقدر دورم شلوغه همه هستن... و متوجه خیلی چیزهانمیشه... بعد وقتی یه شرایطی پیش میاد که دلش میگیره, قلبش پر میشه از درد, گلوش پر از بغض هایی که اگه تا آخر دنیا هم اشک بریزه بازهم خالی نمیشه, بعد تازه اون موقع میفهمه چه قدر تنهاست تازه میفهمه چه قدر برای تمام اونایی که فکر میکرده بهش توجه میکنن بی اهمیته تازه میفهمه که چه قدر بی اهمیت بوده حضورش و چه قدر حس نمیشه نبودنش... تازه میفهمه چه قدر تنهاست...

خدایا من واقعا خسته ام خواهش میکنم به خداییت قسم منو راحت کن...