به قول سهراب:
کاش دانه های دلم همچو اناری پیدا بود…
تا میدیدی هر دانه،هزار دانه تو را دوست می دارد!
هر کجا باشی جایت سبز،لبانت پرخنده باد!
و مرا همین بس ... که دوستت دارم…
مثل دیروز…
مثل امروز…
تا ته فردا…