شعر

در لحظه هایی
که روزهایم از شب
تاریکترند،
خنده های تو
خیال مرا روشن می کند. 

با دستانت

تنهاییم را پایان بده 

مرا ببر تا
اوج کشف شادمانی بی دریغ؛زیرا،در تلخی بی پایان ثانیه هایم
تنها چشمان توبهانه ی لبخند من شده اند...