خسته ام خدا...
دلــم گرفتـــــه اسـت
از شـب هــــایی که صبـــــح نمی شـــوند
و از روزهــــایی که به شـــب نمی رسنــد
دلــم گرفتـــــه اسـت
از لحظـــه هایی از پـس ِ هــــَم به تکــرار می گــذَرَنـد
و گُـــُذَر ِ ثـــانیه هایش حــ ـــال ِ دلــم را خـــــوب نمی کنَـد
دلــم گرفتـــــه اسـت
از رویـــاهــایی که هـَر شـــب تا به صبـــح می بـــــ ــــافـم
و هیچکــدام ِ شان انـــدازه ی آرزوهــــایم نمی شَوَنـد
دلــم گرفتـــــه اسـت
از خـط ِ لبخنـــــدم که بـاز نمی شَـــوَد
و به جـایش تا دلــت بخواهــد
پیشـــــانی ام پـُر اسـت از خــط هایی که
خبــــر از پیــــری در روزهـــای ِ جـــوانی می دَهــَد
دلــم گرفتـــــه اسـت
از چشــم هایی که همیشـــه بــارانی ست
از ایـن قلــــب که همیشـــه زخمـــــــــی ست
دلــم گرفتـــــه اسـت
از خــ ـــودم
از ایـن "مــــــن " ی که همیشــه غمگیــــن است
از حســـی که در دلـــم مــُرده است
از حـــ ـال ی که خـــوب نمی شَـــوَد
دلــم گرفتـــــه اسـت
از آدم هــــا
از بـــی تفـــاوتی و بی رحــم بودنشــان
از نگــ ــــاه های ِ پــُر رمـز و رازشــان
از ســردی ِ نگــاه هایی که روی قلبـــم سنگینــی می کنـد
دلــم گرفتـــــه اسـت
از این سـَر دَرگمـــی ها که ذهنـــم را آشفتــــه کـرده اسـت
و روانــــم را بـَرهـم ریختـــه است
دلــم گرفتـــــه اسـت
از ایـن بهـــــار
که تمــام ِ لحظـــه هــایش چـون غـــــروب ســَرد و کــِش دار ِ پاییــز گذشــت
و از طـــراوت ِ به ظاهـــر بهـــاری اش
هیـــچ احســـاسی روییـــده نشد
چقـــدر دلـ ــم بـرای یـک لبخنـــد ســاده
یـک خنــده از تـَه دل
یـک شــادی از اعمــاق وجــود
تنگـــــ شــده اسـت
چقـــدر خستـ ــ ـه ام خـــدا ...
