دلنوشته

همه جا می نویسند

کم سرمایه ای نیست؛

داشتن آدمهایی که حالت را بپرسند!

ولی...از آن بهتر 

داشتن آدمهاییست که

وقتی حالت را میپرسند؛

بتوانی بگویی: خوب نیستم...!

چقدر سخته یه نفر اونقدر تنها باشه... اونقدر هیچ کس رو نداشته باشه... اونقدر کسی دوستش نداشته باشه...

که هر وقت این نوشته رو میخونه اشک از گوشه ی چشمهاش بریزه...