حرف دل

دلم میگیرد… دلم برای دلم میگیرد
برای غربت غریبانه اش، پذیرش بی چون و چرایش

و سهم نه چندان عادلانه اش میگیرد

و دلم برای غمهای دلم می گیرد...

میخواهم دل داریش دهم آرام نمیگیرد،

میخواهم ندیده اش بگیرم تحمل نمی آورد،

گاه توبیخش میکنم از تمام گردشهای احساس

محکومش میکنم .... و در قفس احساس محکوم به ماندن،

اما باز دلم برای دلم میگیرد...