دنیای نفهم...!!!

دنیـــــــا ..

کلش را میگویم...

همه اش...

کلا یک جور مسخرۀ  احمقانه ای ست...

وقتی محکمی...

وقتی میجنگی...

وقتی تک تک سلولهایت همه زندگی ست وطروات وشادابی و شور...

می کُــشندت ...

لهت میکنند...

خــُرد  خُرد  خاکشیـــر ...

ویران که شدی ...کمی تماشایت میکنند   لختی بعد...

عموما چندماهی بعدتر...

همان آدم (  آدمک)  قدیم را توقع دارند ...

جدی جدی متوقع میشوند هــا ....!

ایرادمیگیرند که چرا مُرده ای؟

چرا نمیخندی...

چرا چشمهایت خوابیده اند ؟  باز ِ  باز ...اما خوابیده ..... مرده !