تنهایی یعنی تو گلوت پر از بغض باشه و تو چشمات پر از اشک... از خونه بزنی بیرون و ندونی کجا بری...
یعنی دقیقا همون موقع که دلت میخواد زنگ بزنی و بهش بگی چی شده ... نتونی باهاش حرف بزنی...
تنهایی یعنی آخرش خودت خودت رو آروم کنی و دلداری بدی...
یعنی هیچ کس نباشه که سرتو بذاری رو شونه اش و یه دل سیر اشک بریزی....