دختری ازجنس باران
ﻣﻦ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯿﺨﻨﺪﻡ
ﮔﺎﻫﯽ ﻫﻢ ﺑﻐﻀﻢ ﮐﻪ ﺑﮕﯿﺮﺩ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﺍﺷﮏ ﻣﯿﺮﯾﺰﻧﺪ
ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺻﺪﺍﯼِ ﺑﻠﻨﺪِ ﺧﻨﺪﻩ ﺍﻡ ﺭﺍ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎ ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ ﻧﻤﯿﺘﺮﺳﻢ
ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﻮﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﺩ ﺑﺴﭙﺎﺭﻡ ﻧﻤﯽ ﻫﺮﺍﺳم ﻣﻦ ﮔﺎﻫﯽ ﺣﺘﯽ ﺑﯽ ﮐﻼﺱ ﺗﺮﯾﻦ ﺩﺧﺘﺮِ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻨﻢ....
ﻭ ﺷﺎﯾﺪ ﺍﺻﻼ ﺣﻮﺍﺳﻢ ﻧﺒﻮﺩﻩﺷﺎﻝِ ﺳﺮﻡ ﺳﺎﺩﻩ ﺗﺮﯾﻦ ﺷﺎﻝِ ﺭﻭﺯ ﺍﺳﺖ
ﺭﺍﺳﺘﺶﺭﺍ
ﺑﺨﻮﺍﻫﯽﻣﻦ ﻫﻤﯿﻨﻢ ﻭ ﺳﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺳﺎﺩﮔﯽ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ
ﻭ ﺳﺎﺩﻩ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻣﺎﻧﺪ ﺑﯿﺨﯿﺎﻝِ ﭘﺎﺷﻨﻪ ﻫﺎﯼِ ﮐﻔﺶِ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥِ ﺳﺮﺯﻣﯿﻨﻢ
ﮐﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﻭ ﮐﺘﺎﻧﯽ ﭘﻮﺷﯽ ﻣﺜﻞِ ﻣﻦ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﮐﻮﺗﺎﻫﺘﺮ!
ﻣﻦ ﺳﺎﺩﮔﯿﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﺣﺲ ﻭ ﻣُﺪﯼ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﻓﺮﻭﺧﺖ...
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد